Genelde kalıpların üzerine not alırım, bununla şunu diktim falan diye, ama son dönemde biraz savsaklamaya başlamışım sanırım. Kaybetmek istemediğim bir alışkanlık çünkü. Kalıp dosyam acayip kabarmış durumda, memnun kalmadığım, bir daha dikmeyi düşünmediğim kalıpları ayırt etmemi sağlıyor açıklamalar.
Aaa, bak kalıp dosyası diyince aklıma geldi. Harika bir organizasyon yaptım geçen hafta. Bu fikri takip ettiğim bloglardan birinden edinmiştim, ama hangisi hatırlamıyorum. O yüzden kimin fikriyse ismini anamadığım için çok özür diliyorum, bir o kadar çok da teşekkür ediyorum kendisine :)
Fotokopisi çekilen dergiyi klasörden çıkarıp, yerine tek sayfa fotokopisini koydum. Bütün dergilerimin teknik çizimleri tek bir klasöre sığdı. Dergiler de üst üste düzenli bir şekilde kitaplığımın bir köşesinde yaşamlarına devam ediyorlar. Patronları zaten ayrı bir klasörde tutuyordum. Her patron bir poşet dosya içinde etiketlenmiş ve sıralı bir şekilde duruyor, bulmak çok kolay. Hatta etiketlemeye ilk başladığımda etiket renklerini de mevsimlere göre ayarlamıştım ama sürdüremedim, bir noktadan sonra karıştı renkler birbirine :)
Neyse konuyu dağıttım yine, etek diyordum. Sabah dik akşam giy şeklinde pratik bir çalışma oldu, astar olmayınca süper hızlı ilerliyor tüm dikişler :)
Üzerimdeki bluzü dikeli bir ay, belki daha fazla oldu. Krep nasıl bir şey acaba şeklinde sipariş verdiğim kumaş tiril tiril, yumuşak dokulu bir malzemeymiş. Çizip kesme aşaması eziyetli olacak sandım ama çok zorlanmadım. Yakasında pervaz var. İnstagramda bu bluzün yaka kısmını yayınladığımda, Yerdeniz Tasarım bloğunun yazarı Özge, pervazın sadece ütü gücüyle mi durduğunu sormuştu. Şimdilik öyle demiştim ben de. Giymeye başlayınca kullanışlı olup olmayacağını anlarım, duruma göre ince bir dikiş çekerim dıştan diye düşünüyordum. Hava muhalefeti nedeniyle bir türlü giyemedim, ilk defa bu fotoğrafları çekerken 5 dakikadan fazla kaldı üzerimde :) Ve fotoğrafların bir kısmına dikkatli bakarsanız, yakanın bir tarafının dışarı fırladığını görebilirsiniz :)
Durum böyle olunca dış dikiş kaçınılmaz gibime geldi. Ama o son çareden önce, bir seçeneğim daha olduğunu fark ettim. Pervazın tamamını değil ama sadece omuzlara denk gelen kısımlarını, çift taraflı yapışkan telayla yakaya yapıştırdım. Ve iyi ki de denemişim bu yöntemi. Gayet başarılı oldu. Dikişe gerek kalmadı. Bütün gün üzerimde olmasına rağmen hiç sıkıntı yaşatmadı bana. Şu çift taraflı tela bant nasıl güzel bir icatmış, tebrik ediyorum mucidini :))