macerasız kırmızı :))

Bu sefer macera yok :)
Son iki yayındır herkes bayıldı farkındayım, ve ben de aynı şekilde bayıldım. Bu haftasonundaki projem de diğerleri gibi acılı olsaydı, dikişe bir süre mola verme vaktim geldi diye düşünmeye başlayacaktım. Ama yok, inanmayacaksınız ama öyle olmadı.. Nasıl düzgün ilerleyen,nasıl sıkıntısız, nasıl macerasız bir projeydi anlatamam :) Anlatamıyorum hatta, ne yazsam ki :))
Yok tabii o kadar diil, anlatacak malzeme hep var, bende laf bitmeeez :))
Herşeyden önce, bu baharlık montun projesini annemle birlikte geliştirdik geçen hafta. Geçen pazar günü, annem sürpriz yapıp bana geldi :) Gelmişken dikiş bombardımanına tuttum onu hemen tabii :)) Genelde whatsuptan fotoğraf paylaşıp, olmuş olmamış, şöyle olsa, böyle olsa diye telefonda yorumlaşırız. Ama böyle yakın temasta daha verimli oluyor :) Geçtiğimiz haftalarda bir grup eski Burda dergisi sipariş etmiştim, Onlara bakmaya başladı annem, genelde aynı şeyleri beğeniriz, bak şunu  dikersin, bak bu güzel olur şu kumaşınla falan derken bi noktadan sonra benim hiç dikkatimi çekmeyen parçaları göstermeye başladı.. Ay hayret diyorum nasıl kaçırmışım, bir yandan da not alıyorum, şu sayının şu modeli şu kumaştan yapılır diye, ama üst üste 3 model aynı dergiden çıkınca, "ya bi versene şu dergiyi sen bana" diye olaya müdahale ettim, ve doğru tahmin, dergileri elimde öndürüp duruyorum günlerdir ama bu sayı bi şekilde hiç elime gelmemiş. Ve cidden hazine sayı oldu benim için. Bir iş elbisesi, bir deniz güneş elbisesi, bir ceket, ve bir de bu baharlık montuma ilham veren mont çıktı o dergiden. Bildiğin hazine :))
Montu dik önce dedi annem, tam mevsimi, şimdilerde giyersin.. Nasıl kumaşla dikesem falan derken bu kırmızı poplin geldi elime, "Annecim uygun mu?", "Uygundur çooocum..." "Annecim ben çok pis astar dikerim biliyorsun!" "Bilirim evladım!!" "Bu müzikal kumaşı picoş dikmek için alıştım ama, astar olarak kullansam, pamuk poplin kendisi?" "Hmmm, picoş olmaz zaten bununla, pek de güzel astar olur, yeter mi ki?" "Yeter yeter, bak kooocaman, bak kırmızı poplini kaplayacak kadar varrrr, ııııı(!!), şeyyy(!), galiba bu kırmızı poplinden pek fazla yokmuşş" [Bu noktada annemin bakışını görmenizi isterdim, yok valla tarif edilmez yaşanır :)) ] Ve annem bombayi patlatır: "Haaaahhhhh, macera başlıyor halde :DD "
Korka korka başladım bu haftasonu dikmeye ama sıkıntısız, stressiz bitti. Pazar günü 3 gibi çıtçıt bastırmaya getirdim, o derece de hızlı bitti :)  Çıtçıtı basan terzi amca, Hobit kabanımın da çıtçıtını basmıştı, "maşallah,geliştirmişsiniz kendinizi, çok zevkli olmuş" gibi bir de iltifat etti bana, keyifli keyifli eve döndüm, hemen fotolarımı çektim, bu sefer yüzümden yorgunluk değil mutluluk okunuyordur diye düşünüyorum :))
Bu yayını hazırladığım sırada fotoğrafları annemle de paylaştım, "çıtçıtçı amca haklı, aşmışsın kendini, çok güzel olmuş" dedi, ayyyy, ben mutlu olmiyim de kim olsun şimdi  :)
Yarın pazartesi ama olsun, bu keyif bana hafta boyu yeter sanırım :)
Haa, bu arada markaya da dikkatinizi çekerim, onu da ben diktim ;)